Actieve revalidatie

Wanneer je te maken hebt met bijvoorbeeld:

  • Een spier- of pees blessure
  • Blessure van kruisbanden, menisci, botbreuken, hernia, et cetera
  • Een knie- of heupprothese
  • Instabiele gewrichten
  • Zonder blessure willen verbeteren


Dan kun je actieve revalidatie in zetten. Dit is een belangrijk deel binnen het herstelproces. Het heeft tot doel het verhogen van de fysieke belastbaarheid, het trainen van vaardigheden zoals in de thuis-, werk-, en sportsituatie en het verbeteren van coördinatie, spierkracht en uithoudingsvermogen.

Hersteltijd

Wanneer de omstandigheden voor herstel optimaal zijn kan ons lijf zich herstellen van blessures. De verschillende weefsel typen in ons lijf hebben ook een verschillende hersteltijd. Zo zijn de cellen van de huid met 10 dagen vernieuwd. Een wond aan de huid herstelt met 6 weken, een botbreuk heeft 4 tot 8 weken nodig voor herstel, bindweefsel en peesweefsel in ons lijf heeft een hersteltijd van 300 tot 500 dagen. In de herstelfase is het van belang dat het nieuw gevormde bindweefsel, spierweefsel en botweefsel belast wordt met de belasting die gevraagd wordt in ons dagelijks functioneren, werk en sporten. Bij een te lage belasting is het herstel onvoldoende, bij een te hoge belasting blijven blessures zichzelf instant houden. Een juiste trainingsbelasting is dus van groot belang. Het herstel kent verschillende stadia die in de loop van de tijd veranderen. Elke fase van herstel heeft zo zijn eigen voorwaarden en belastbaarheid. Dit is per persoon verschillend, en vraagt om maatwerk.

Bij Actieve revalidatie gaat het erom de belastbaarheid weer terug te brengen naar het niveau van voor de blessure of liever zelfs hoger. De belastbaarheid verhogen is altijd het hoofddoel voor revalidatie.

Om de belastbaarheid werkelijk te verhogen is alleen actieve therapie een oplossing. Passieve maatregelen kunnen in uitzonderlijke gevallen als begeleiding van de therapie gezien worden, maar zullen echter nooit in staat zijn de effectieve belastbaarheid naar een hoger niveau te brengen. Passieve therapie zoals manuele therapie, osteopathie, chiropractie, taping, et cetera zijn vormen van therapie welke als begeleiding veelal mogelijk (en soms zelfs nuttig kunnen zijn), maar zonder structurele training nooit tot een langdurig resultaat leiden.